En hier is dan eindelijk mijn eerste reisverslag. afgelopen lukte het me elke keer niet om een verhaal te typen maar hier zal ik jullie even up to date brengen van het leven in Panama.

De vlucht was de niet de fijnste tijd uit mijn leven. Dit kwam mede door de niet echt vriendelijke mensen in de verenigde staten van amerika. Het ging vooral fout bij de vingerafdrukken maken. Mijn pink heeft schijnbaar een lichte afwijking omhoog waardoor het niet geheel mogelijk is daar een duidelijke vingerafdruk van te maken. Dit tot ongenoegen van meneer de douanebeambte. vervolgens had ik een lieve hond van de douane tegen me aanspringen. Ook niet geheel positief, maar dat waren Roberts appels. De vlucht naar Panama City was ook niet chill door al de turbulentie en onweer. MAAARRRR vervolgens kwamen we dan toch echt aan bij panama city. Na onze spullen te hebben verzameld en de stempels in ons paspoort hadden aanschouwd (mijne was overduidelijk beter dan die van Robert) hadden we het erover dat we even rustig buiten zouden kijken naar een taxi en ons niet zouden laten afzetten. 2 minuten later zaten we afgezet in een taxi. En sloeg de man die hier verantwoordelijk voor was de deur dicht met de fijne begroeting 'Bienvenidos a Panama'. Je krijgt echt een klap van warmte over je heen als je het vliegveld af stapt. Het voelt en ruikt echt als de bush van Burgers Zoo. In de taxi werden we ook nog eens bang gemaakt over de wijk waar we in verbleven maar kwamen een half uur later aan bij ons hostel. Het was een prachtig hostel en we hadden het geluk een kamer te hebben met uitzicht over de baai en de skyline van Panama City! Compleet gesloopt van de reis hebben we nog een paar bier gedronken en toen onze eerste nacht doorgebracht in Panama. de volgende dag waren we vroeg wakker door het tijdverschil (7 uur vroeger) en dwaalde we wat door de stad heen, wel heel mooi! De bussen zijn hier van die oude amerikaanse waar je voor 0.25 Dollar mee kan rijden en op elke plek erweer uit kan. Dat is echt een belevenis opzich en een soort van zeer goedkope citytour! Prima dus! Maar gezien onze moeheid was het een enorm lange dag en hielden we het die avond ook niet lang vol maar lagen we op de zeer christelijke tijd van 22.00 in bed. Dit had wel het gevolg dat we de dag erna weer kwiekfit waren om op pad te gaan naar panama's city grootste atractie: Het Panama kanaal. De heilige lonely planet vermelde dat er bussen vertrokken van een plaats, helaas was dit niet het geval. Hierdoor dwaalden we anderhalf uur rond op een idioot druk plein maar uiteindelijk hebben we toch de bus gevonden. We waren helaas precies om 11.00 bij het kanaal wat betekende dat we precies geen grote schepen meer konden zien tot 15.00. We besloten ' eventjes' naar een dierentuin te gaan een stukje verderop (je bent bioloog of niet. Dit bleek helaas niet zo gemakkelijk aangezien echt ELKE bus doorreed bij onze bushalte. ik weten nog steeds niet wat we daar fout deden. na meer dan een uur hadden we eindelijk de goede bus maar stapten we vervolgens te vroeg uit. jammer, gezien we toen alsnog 20min moesten lopen naar echt een vet crappy dierentuin. Zonde van onze tijd jammerlijk genoeg. De terugweg verliep, zoals we nu al wel verwacht hadden, net zo sloom als de heenweg. Gelukkig waren we precies optijd bij het kanaal om dit keer wel de grote schepen te zien. Daar hebben we ook nog heel praktisch een panameese vriend gemaakt. we vroegen hem een foto van ons te maken en vervolgens zei hij in zijn onverstaanbare spaans iets waarvan wij dachten dat hij bedoelde of wij ook een foto van hem wilde maken. Maar nee, hij wilde met ons op de foto, zijn nederlandse vrienden!! even later vond hij ook nog amerikaanse vrienden en vroeg hij ons alweer erbij en ook nog een amerikaanse chinees verderop: HEEE CHINNNOOOOO !!!! en dan met een ontzettend vriendelijke glimlach. Een echte goedzak dus. Alleen Robert en ik dachten hier toch nog wel iets meer uit te kunnen halen, denkend aan de vreselijke terugweg die ons nog te wachten stond. Dus wij stonden even tactisch te wachten langs de kant van de weg, hopend dat hij voorbij zou rijden en ons mee zou nemen. En dat gebeurde, er kwam een aftands busje langsgereden en opeens remt die komt er een arm en die zelfde vrolijke kop weer uit de bus HEEEEEEEEEE!!! COMEE!!!!! en zo hadden we een lift naar Panama City met onze nieuwe amigo. prachtig! nadat we afgezet waren bij het busstation zochten we weer eens de juiste bus terug richting ons hostel. lastig aangezien ze nergens ook maar iets aan informatie aangeven. maar goed we waren maar ergens uitgestapt waarvan wij dachten dat het in de buurt lag. Dat was opzich wel juist, jammer alleen dat we precies de verkeerde kant op gingen lopen. En zo, bleek later, het gevaarlijke deel van Casco Viejo inliepen. Hier waren we al meerdere voor gewaarschuwd dat je hier echt niet moest komen. en we liepen nadat locals ons een andere kant opstuurden en gebaarde dat we weg moesten toch weer de verkeerde straat in. Half doodlopend helaas. Na ook nog een militair gesproken te hebben die ons duidelijk maakte dat we zo snel mogelijk weg moesten waren we dan ook erg gelukkig met de taxi die langskwam. Ook hij vertelde ons nog even met wilde gebaren dat we daar weg moesten. Maar goed we leven nog, zo is het ook wel weer. Wat verder nogal opvalt is dat het hier nogal oververtegenwoordigd wordt door Amerikanen. You know i was like, yeah, you know. That's great!! beetje dat soort praat. typisch, maar toch ook wel grappig om naar te luisteren en te praten en dan vervolgens zoveel mogelijk dat soort zinnen erin te verwerken.

De dag hierna zijn we met de bus vertrokken naar Boquete, waar ik nu zit. Dat is een mooi plaatsje in de bergen. Het heeft wel een bejaardenfibe gezien al pensioenarisen uit amerika en europa die hier hun oude dag doorbrengen. Maar het is wel lekker koel hier, dus dat bevalt me wel. Vandaag hebben we een mini canyon en hotsprings bezocht echt leuk en erg mooi!!

Volgende verhaal zal ik hopelijk wat sneller schrijven en ik verwacht vanaf Bocas del Toro.

Adios

Mathijs