Na toch weer een lange busreis, veertocht en nog een busreis kwamen we rond acht uur in den avond aan in Montezuma. Montezuma ligt in het zuiden van de Peninsula de Nicoya en is een waar hippiebolwerk. Waar dan ook vele hippies bleken rond te lopen. We sliepen hier in een hostel wat direct aan het strand lag met mooie palmbomen en hangmatten, dus dat was prima. De lokale bevolking en ook vele hippiereizigers schenen hun dag vooral door te komen door armbandjes te maken en die dan proberen te verkopen. Mij kwam het nogal onrendabel over maar het zal blijkbaar wel uitkunnen. De volgende dag zijn we naar de watervallen gelopen en daar aan gekomen bedacht ik me dat ik me toch niet zo heel erg lekker voelde en ben dan ook weer terug gegaan terwijl Robert de rest van de watervallen even heeft verkend. Ik was uberhaupt niet echt in de beste stemming van mijn leven en zodoende heeft deze dag ook niet veel belevenissen opgeleverd. ´s Avonds hebben we alsnog even gedronken en naar de lokale bar geweest, waar voornamelijk hele vreselijke muziek werd gedraaid. De dag daarna wilde we eigenlijk een fiets huren en de buurt verkennen opzoek naar mooie stranden. Helaas hadden zowel Robert als ik een zeer apatische stemming ontwikkeld en kwam van dit plan vrij weinig. Vervolgens hadden we het idee dan maar bij het dorp zelf in de buurt te gaan zwemmen, maar ook dit kon geen doorgang vinden gezien het feit dat het water echt extreem hoog stond en de golven te gevaarlijk waren om in te zwemmen. Zelfs de lokale bevolking was hier nogal opgewonden over en stonden dan ook de gehele dag bij het water te kijken en af en toe twijvelachtige kreten uit te slaan.

Zaterdag was het alweer tijd om te vertrekken naar onze laatste stop in Costa Rica. Dit is Monteverde. Monteverde is een dorp in de bergen waar zich twee ´Cloud Forests´ bevinden en waar je een zipline canopy tour kan doen, waarover later meer. De reis verliep weer geheel in Tico (zoals Costa Ricanen zichzelf noemen) stijl. Erg langzaam dus. De bus was te laat, de ferry ging goed maar de busreis erna hadden we de pech dat de buschaffeur juist deze dag zijn verdubbelaar had ingezet en de reis dus niet 2.5 uur maar 5,5 uur. Maar goed we zijn aangekomen en daar draait het uiteindelijk toch om. Zondagochtend zijn we naar het cloudforest van Santa Elena gegaan en hebben hier de gehele dag gewandeld. Het is echt een supermooi park! Met een zeer mooi bos. Santa Elena is de kleinere van de twee maar ook veel minder toeristisch, dus zeker een goede keus schat ik zo in. Teruggekomen in Monteverde hebben we de zipline tour voor vandaag geboekt. Dit houdt in dat je in een tuigje aan een kabel door het bos heen scheurt. Vandaag was dus de dag dat dit ging gebeuren. Helaas was de voorbereiding niet optimaal doordat Robert zich ziek voelde en ook ik zo mijn betere dagen gehad heb en weinig had geslapen. Maar gelukkig voelde we ons nog fit genoeg om te vertrekken en dat is een zeer goede keuze geweest. Het was echt idioot vet! naast de gewonen lijnen was er aan het einde ook de mogelijkheid als superman te hangen, dus onder de lijn met je hoofd naar voren! erg vet. Vooral Robert stal de show door als een soort zoutzak te vertrekken wat nogal op de lachende hand werkte van onze amerikaanse matties. Na de superman was er nog de tarzan swing (ik bedenk deze namen ook niet, sorry). Dit is een soort vrije val naar beneden waarna je aan touwen word opgevangen en een flinke zwaai maakt. Ik had het geluk als eerst te mogen en dacht toch echt een moment dat ik hartstikke dood ging maar dit was niet het geval. Super vet was het!!!

En nu zitten we hier voor onze laatste avond in Costa Rica en vertrekken we morgen naar Nicaragua. Waar we toch beiden ook erg naar uitkijken. Costa Rica was ontzettend leuk en we hebben erg veel beesten gezien, ook vergeleken met andere reizigers! Dat is mooi dus. Ook hun soort van lijfspreuk, Pura Vida, klinkt al ietsie minder stom als aan het begin. Maar gezien ons budget klinkt Nicaragua toch ook wel weer erg chill. Volgende update zal dus van daar zijn.

De groeten